Stałe urządzenia tryskaczowe

Stałe Urządzenia Gaśnicze Tryskaczowe to instalacja wodna przeznaczona do zwalczania pożarów ciał stałych i cieczy palnych. Jest najbardziej popularną i rozpowszechnioną grupą stałych urządzeń gaśniczych wodnych. Głównym zadaniem instalacji tryskaczowej jest wczesne wykrycie pożaru za pomocą tryskaczy, jego ugaszenie lub utrzymanie pod kontrolą do czasu przyjazdu Jednostek Ratowniczo – Gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej.

Obiekty, które muszą być wyposażone w stałe urządzenia gaśnicze, określa rozporządzenie w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów [1]. Projektowanie, wykonanie i eksploatacja urządzeń tryskaczowych w Polsce odbywa się głównie w oparciu o wytyczne niemieckie VdS CEA 4001 [2], amerykańskie NFPA 13 [3] (wraz z dodatkowymi wymaganiami FM, jeżeli obiekt jest ubezpieczany przez amerykańskie towarzystwo ubezpieczeniowe Factory Mutual Insurance Company) lub polską normę PN-EN 12845 [4].

Stosowanie stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych tryskczowych wymagane jest w:

  • Budynkach handlowych lub wystawowych:

  • jednokondygnacyjnych, w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I o powierzchni powyżej 8 000 m2,

  • wielokondygnacyjnych, w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I o powierzchni powyżej 5 000 m2,>

  • W budynkach o liczbie miejsc powyżej 600 służących celom gastronomicznym ;

  • W budynkach użyteczności publicznej wysokościowych;

  • W budynkach zamieszkania zbiorowego wysokościowych.

    Poprawnie działające systemy ochrony przeciwpożarowej mogą uratować życie.
    Aby stałe urządzenia gaśnicze tryskaczowe mogły spełniać swoje zadanie, muszą być obowiązkowo poddawane regularnym przeglądom.
    Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne, powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.